Na Szpiglasową Przełęcz i Szpiglasowy Wierch z Doliny Pięciu Stawów Polskich

Szlak na Szpiglasową Przełęcz i Szpiglasowy Wierch.


Szlaki
Czas przejścia	2h 20'
Odległość	5,5 km
Najwyższy punkt	Szpiglasowy Wierch - 2172 m n.p.m.
Różnica wysokości	504 m
Trudności
Ubezpieczenia	łańcuchy
Zobacz też	Szpiglasowa Przełęcz Szpiglasowy Wierch

Trasa	Szlak	Czas
Schronisko w Dolinie Pięciu Stawów (1671 m) Tablica S. Bronikowskiego (1740 m)		25'
Tablica S. Bronikowskiego (1740 m) Szpiglasowa Przełęcz (2110 m)		1h 40'
Szpiglasowa Przełęcz (2110 m) Szpiglasowy Wierch (2172 m)		15'

Szlak na Szpiglasową Przełęcz i Szpiglasowy Wierch cieszy się ogromną popularnością już od XIX wieku. Polecany jest szczególnie średnio zaawansowanym, a wielu przypadkach nawet początkującym turystom. Stosunkowo łatwy do przejścia latem, jednakże zimą może okazać się niezwykle niebezpieczny z powodu dużego prawdopodobieństwa zejścia lawiny. Jeszcze w czerwcu czesto zalega na szlaku śnieg i lód.


Schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (1671 m) - Tablica S. Bronikowskiego (1740 m)		25'

Po osiągnięciu Doliny Pięciu Stawów Polskich idziemy niebieskim szlakiem, podziwiając Wielki Staw Polski (z lewej) i masyw Koziego Wierchu (z prawej). Wkrótce dochodzimy do pomostu. Na prawo prowadzi zielony szlak przez Roztokę, my oczywiście dalej niebieskim. Nabieramy wysokości, wędrując wśród kosodrzewiny. Mijamy jeszcze dwa drogowskazy (szlaki: żółty na Krzyżne i czarny na Kozi Wierch).Po chwili ujrzymy również tabliczkę z informacją o Szpiglasowej Przełęczy i Zawracie. Skręcamy w lewo (żółto znakowana trasa).


Tablica S. Bronikowskiego (1740 m) - Szpiglasowa Przełęcz (2110 m)		1h 40'

Idziemy teraz po płaskim terenie, prowadzi nas wygodny chodnik. Mijamy również strumyk, który latem może okazać się dość szeroki. Warto wiedzieć, że w tym rejonie Tatr często (szczególnie latem). Wędrując pod górę, warto czasem spojrzeć w kierunku Wielkiego Stawu lub Orlej Perci. Szlak jest zbudowany z dużych, scalonych ze sobą kamieni. Po dosyć męczącym podejściu idziemy przez chwilę płasko. Dalej zaczynamy kolejne podejście, tym razem szlak prowadzi nas zakosami po kamiennych stopniach. Dostrzegamy początek łańcuchów.

Pierwsze metry przy owych sztucznych ułatwieniach wymagają ostrożności, ponieważ jest wąsko. Trawersujemy skalny żleb, który po chwili zakręca w lewo, a następnie pnie się w górę.

Teraz już bezpieczniej, ale cały czas trzymając łańcuch w dłoni nabieramy wysokości. Szlak delikatnie zakręca i prowadzi po spadzistych płytach (jest tutaj sporo wcięć na nogi). Po kilkunastu metrach dochodzimy pod skalną ścianę. Latem na szlaku tworzą się sporę zatory, więc nie ma zbytnio czasu i miejsca na odpoczynek.

Przed nami ostatni fragment wejścia na przełęcz. Musimy ponownie skoncentrować się i wspiąć po skalnych progach na wąską półkę. Szlak z niej mocno zakręca w lewo (spora ekspozycja) i wyprowadza nas na wygodną ścieżkę. Teraz już bezpiecznie i bezproblemowo podążamy w górę. Jeszcze jeden zakręt i wychodzimy na Szpiglasową Przełęcz, z której mamy wspaniałe widoki! Znakomita panorama całej Orlej Perci. Względnie sporo miejsca na odpoczynek dla wielu ludzi.


Szpiglasowa Przełęcz (2110 m) - Szpiglasowy Wierch (2172 m)		15'

Kiedy już weszliśmy na Szpiglasową Przełęcz, dosyć łatwe jest zdobycie Szpiglasowego Wierchu, czego dokonujemy po około 10-15 minutach drogi. Samo osiągnięcie wierzchołka jest jednak dość kłopotliwe w bezchmurne letnie dni, ale tylko z uwagi na stosunkowo dużą liczbę wędrowców. Początkowo idziemy sypką ścieżką, którą prowadzi zakosami. Po chwili wychodzimy na wąskie siodełko, trzeba uważać na spore przepaście.

Przed nami ostatni fragment, wspinamy się po skalnych blokach. Pilnujemy szlaku i zachowujemy ostrożność. Za chwilę ujrzymy wierzchołek szczytu. Wspaniałe widoki na Dolinę Pięciu Stawów jak i na Rysy i okoliczne szczyty.

Trasa na "Szpiglas" od "Piątki" obok wejścia na Giewont wydaje się być doskonałym pierwszym "zapoznaniem się" z tatrzańskim systemem zabezpieczeń podczas wspinaczki. Jest przeznaczona dla średnio zaawansowanych, aczkolwiek do pokonania przez każdą w pełni zdrową osobę; nawet tym, którzy są pierwszy raz w górach, jednakże zdecydowanie odradzamy turystom z dużym lękiem wysokości.