| Szlaki |
|
| Czas przejścia | 2h 30' |
| Odległość | 4,8 km |
| Najwyższy punkt | Kończysty Wierch - 2002 m n.p.m. |
| Różnica wysokości | 922 m |
| Trudność |  |
| Ubezpieczenia | brak |
| Zobacz też | Trzydniowiański Kończysty |
| Trasa | Szlak | Czas |
|---|---|---|
| Polana Trzydniówka (1080 m) Trzydniowiański Wierch (1758 m) |
|
2h |
| Trzydniowiański Wierch (1758 m) Kończysty Wierch (2002 m) |
|
45' |
Trasa przez Trzydniowiański i Kończysty Wierch zaliczana jest bezsprzecznie do jednych z najbardziej urokliwych i fascynujących. Dodatkowo mniej popularna i oblegana niż szlak na Grzesia, Rakoń i Wołowiec. Istnieją dwie możliwości wejścia na Trzydniowiański Wierch: przez Dolinę Jarząbczą z Polany Chochołowskiej albo Krowim Żlebem z Polany Trzydniówki. Obie okazują się nieskomplikowane i niezwykle bezpieczne nawet w zimie (choć, rzecz jasna, lawina może zejść w każdym miejscu, szczególnie gdy ogłoszono co najmniej III stopień zagrożenia lawinowego).
| Polana Trzydniówka (1080 m) - Trzydniowiański Wierch (1758 m) | |
2h |
Idąc od Siwej Polany, Polanę Trzydniówkę osiągniemy tuż przed Polaną Chochołowską, zaś ze schroniska dojdziemy zielonym szlakiem po 20 minutach. Stąd ruszamy czerwonym. Maszerujemy teraz przez las, ścieżka jest brzydka i niewygodna (sporo błota i pociętych drzew. Wychodzimy z lasu i podążamy przez Krowieniec (inaczej Krowi Żleb). Podejście jest bezpieczne ale strasznie męczące i wymaga od nas dużej siły i poświęcenia. Później ponownie wchodzimy do lasu, kroczymy teraz zakosami po drewnianych stopniach (dalej mocno pod górę). Czasami w prześwitach drzew dostrzegamy Kominiarski Wierch i Grzesia.
Po przekroczeniu górnej granicy lasu przedzieramy się przez kosówkę. Robi się nieco łatwiej i przyjemniej. Wąski szlak wiedzie nas po wystających korzeniach. Dalej kosówka ustępuje i wyłaniają się okoliczne szczyty. 20 minut później zdobywamy najwyższy wierzchołek Trzydniowiańskiego Wierchu (wcześniej przechodzimy przez niższy).
Z Trzydniowiańskiego Wierchu roztacza się wyśmienita panorama Tatr Zachodnich we wszystkie strony (Ornak, Kominiarski Wierch, Starorobociański Wierch, Jarząbczy Wierch, Wołowiec, Grześ i wiele innych szczytów). Wielu turystów właśnie tutaj relaksuje się i odpręża się przez długi czas. Niektórzy zawracają pętlą, schodząc do Polany Chochołowskiej.
| Trzydniowiański Wierch (1758 m) - Kończysty Wierch (2002 m) | |
45' |
Dalsza droga wiedze zielonym szlakiem przez północną grań Kończystego Wierchu. Ścieżka początkowo bardzo szeroka, potem znacznie się zwęża. Idziemy nieznacznie pod górę, a zaraz potem w dół (pokonujemy Czubik).
Po upływie 20 minut stajemy na wysokości Stawków Dudowych (jeziorka po lewej stronie). Od tej chwili zaczyna się ścisłe podejście na Kończysty Wierch, które zmusza do znacznego wysiłku fizycznego. Zdobycie wierzchołka nie sprawia jednak trudności. Czas przejścia z Trzydniowiańskiego Wierchu: niecałe 45 minut.
Z Kończystego Wierchu krajobraz podobny do tego z Trzydniowiańskiego Wierchu. Ponadto oglądamy słowacką część Tatr Zachodnich. Wrócić możemy zarówno tą samą trasą, jak i przez Krowi Żleb do Polany Trzydniówki. Jednakże niezmiernie warto przejść granią do Wołowca (lub dalej) albo ruszyć na Starorobociański Wierch, z którego zejdziemy przez Ornak do Iwaniackiej Przełęczy.
comments powered by Disqus
