Szlaki |
![]() ![]() |
Czas przejścia | 2h 45' |
Odległość | 6,8 km |
Najwyższy punkt | Kończysty Wierch - 2002 m n.p.m. |
Różnica wysokości | 854 m |
Trudność | ![]() |
Ubezpieczenia | brak |
Zobacz też | Trzydniowiański Kończysty |
Trasa | Szlak | Czas |
---|---|---|
Schronisko PTTK Polana Chochołowska(1148 m) Trzydniowiański Wierch (1758 m) |
![]() |
2h |
Trzydniowiański Wierch (1758 m) Kończysty Wierch (2002 m) |
![]() |
45' |
Trasa przez Trzydniowiański i Kończysty Wierch zaliczana jest bezsprzecznie do jednych z najbardziej urokliwych i fascynujących. Dodatkowo mniej popularna i oblegana niż szlak na Grzesia, Rakoń i Wołowiec. Istnieją dwie możliwości wejścia na Trzydniowiański Wierch: przez Dolinę Jarząbczą z Polany Chochołowskiej albo Krowim Żlebem z Polany Trzydniówki. Obie okazują się nieskomplikowane i niezwykle bezpieczne nawet w zimie (choć, rzecz jasna, lawina może zejść w każdym miejscu, szczególnie gdy ogłoszono co najmniej III stopień zagrożenia lawinowego).
Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej (1148 m) - Trzydniowiański Wierch (1758 m) | ![]() |
2h |
Z Polany Chochołowskiej wychodzimy czerwonym szlakiem, do którego dojść można w 10 minut od schroniska oraz prawie 1,5 godziny od Siwej Polany (nie mylić z pierwszym odchodzącym na Trzydniowiański Wierch z Polany Trzydniówki).. Następnie przechodzimy przez Potok Jarząbczy i zapuszczamy się w las. Idziemy teraz dość długo, ale niezwykle lekko (niemal płasko) tzw. "Szlakiem Papieskim" (w 1983 szedł tędy Karol Wojtyła). Na drodze często pojawia się błoto. Bardzo szybko pojawiamy się na Wyżniej Polanie Jarząbczej, skąd bez trudu można dostrzec Łopatę i Wołowiec. 25 minut później osiągamy inną polanę - Jarząbcze Szałasiska, gdzie kończy się "Szlak Papieski" (pamiątkowa tablica). Teraz przed nami Jarząbczy Wierch w pełnej okazałości.



Niebawem znowu wchodzimy do lasu. Zaczynamy także wędrować zboczem (na razie łagodnym). Wkrótce drzewa znikają, a pojawia się kosodrzewina. Na tym etapie szlak kilka razy zakręca. Kroczymy po kamienistej, wygodnej ścieżce. Piękny widok na główną grań Tatr Zachodnich. Od grzędy Pośredniej Kopy jest stosunkowo stromo. Na szczęście najwyżej kwadrans później meldujemy się na Trzydniowiańskim Wierchu.



Z Trzydniowiańskiego Wierchu roztacza się wyśmienita panorama Tatr Zachodnich we wszystkie strony (Ornak, Kominiarski Wierch, Starorobociański Wierch, Jarząbczy Wierch, Wołowiec, Grześ i wiele innych szczytów). Wielu turystów właśnie tutaj relaksuje się i odpręża się przez długi czas. Niektórzy zawracają pętlą, schodząc do Polany Trzydniówki.



Trzydniowiański Wierch (1758 m) - Kończysty Wierch (2002 m) | ![]() |
45' |
Dalsza droga wiedze zielonym szlakiem przez północną grań Kończystego Wierchu. Ścieżka początkowo bardzo szeroka, potem znacznie się zwęża. Idziemy nieznacznie pod górę, a zaraz potem w dół (pokonujemy Czubik).



Po upływie 20 minut stajemy na wysokości Stawków Dudowych (jeziorka po lewej stronie). Od tej chwili zaczyna się ścisłe podejście na Kończysty Wierch, które zmusza do znacznego wysiłku fizycznego. Zdobycie wierzchołka nie sprawia jednak trudności. Czas przejścia z Trzydniowiańskiego Wierchu: niecałe 45 minut.



Z Kończystego Wierchu krajobraz podobny do tego z Trzydniowiańskiego Wierchu. Ponadto oglądamy słowacką część Tatr Zachodnich. Wrócić możemy zarówno tą samą trasą, jak i przez Krowi Żleb do Polany Trzydniówki. Jednakże niezmiernie warto przejść granią do Wołowca (lub dalej) albo ruszyć na Starorobociański Wierch, z którego zejdziemy przez Ornak do Iwaniackiej Przełęczy.
comments powered by Disqus