| Szlaki |
|
| Czas przejścia | 2h 25' |
| Odległość | 7,7 km |
| Najwyższy punkt | Iwaniacka Przełęcz- 1459 m n.p.m. |
| Różnica wysokości | 419 m |
| Trudność |  |
| Ubezpieczenia | brak |
| Zobacz też | Schr. Ornak Schr. Chochołowska |
| Trasa | Szlak | Czas |
|---|---|---|
| Schronisko PTTK Polana Chochołowska (1148 m) Polana Trzydniówka (1080 m) Wyżnia Brama Chochołowska (1040 m) |
|
35' |
| Wyżnia Brama Chochołowska (1040 m) Przełęcz Iwaniacka (1459 m) |
|
1h 15' |
| Przełęcz Iwaniacka (1459 m) Schronisko na Hali Ornak (1100 m) |
|
45' |
Trasa wiedzie przez Iwaniacką Przełęcz. Nie ma szybszego sposobu dojścia ze schroniska na Polanie Chochołowskiej do sąsiedniego. Perć bardzo popularna i używana zarówno w okresie letnim, jak i zimowym. Nie można jednak zapomnieć o poważnym zagrożeniu lawinowym na odcinku za Przełęczą Iwaniacką.
| Schronisko PTTK na Polanie Chochołowskiej (1148 m) - Polana Trzydniówka (1080 m) - Wyżnia Brama Chochołowska (1040 m) | |
35' |
Trasa wiedzie przez Iwaniacką Przełęcz. Nie ma szybszego sposobu dojścia ze schroniska na Polanie Chochołowskiej do sąsiedniego. Perć bardzo popularna i używana zarówno w okresie letnim, jak i zimowym. Nie można jednak zapomnieć o poważnym zagrożeniu lawinowym na odcinku za Przełęczą Iwaniacką.
Spod schroniska na Polanie Chochołowskiej wyruszamy zielonym szlakiem w kierunku Polany Huciska. Przechodzimy przez całą rozległą polanę. Mijamy liczne szałasy, a niekiedy i owce. Droga bardzo szeroka, bita kamieniem.
10 minut po opuszczeniu Polany Chochołowskiej stajemy na krzyżówce na Polanie Trzydniówce. Nie skręcamy w prawo, wędrujemy dalej prosto zielonym szlakiem. Dopiero chwilę później na kolejnym rozstaju dróg wybieramy inny, mianowicie żółto-czarny, po czym wkraczamy na chwilę do Doliny Starorobociańskiej.
| Wyżnia Brama Chochołowska (1040 m) - Przełęcz Iwaniacka (1459 m) | |
1h 15' |
Następnie dochodzimy do rozwidlenia na Polanie Iwanówce obok Wyzniej Bramy Chochołowskiej (prawie całkowicie zarośniętej). Naturalnie obieramy żółty szlak, gdyż czarny prowadzi na Siwą Przełęcz. Trasa wiedzie względnie prosto przez Dolinę Iwaniacką. Na ścieżce dość ciasno, a w okresie zimowym również ślisko. Podejście nie wydaje się jednak nadzwyczaj strome i nieprzyjemne. Przeciwnie.
Na Iwaniacką Przełęcz wchodzimy w niecałą godzinę od opuszczenia Polany Iwanówki. Z przełęczy trochę ograniczony widok. Dostrzegamy przede wszystkim Kominiarski Wierch i Tomanowy Wierch Polski.
| Przełęcz Iwaniacka (1459 m) - Schronisko na Hali Ornak (1100 m) | |
45' |
Z przełęczy schodzimy (a w zimie zazwyczaj zjeżdżamy) stromym zboczem prawie pół godziny (w zimie krócej). Właśnie w tym miejscu niezwykle łatwo można doprowadzić do lawiny, gdy jest dużo śniegu. Potem kąt nachylenia sukcesywnie się zmniejsza. Trasa długo biegnie względnie prosto, by tuż przed Halą Ornak zakręcić rozległym łukiem (widoczna wtedy Bystra). Niebawem jesteśmy pod schroniskiem.
Gdy już odpowiednio najemy się i odpoczniemy w schronisku, zapraszam na wycieczkę do Doliny Tomanowej albo nad Smreczyński Staw.
