Szlaki | |
Czas przejścia | 3h 45' |
Odległość | 8,5 km |
Najwyższy punkt | Szpiglasowa Przełęcz - 2110 m n.p.m. |
Różnica wysokości | 715 m |
Trudność | |
Ubezpieczenia | łańcuchy |
Zobacz też | Szpiglasowa Przełęcz Morskie Oko |
Trasa | Szlak | Czas |
---|---|---|
Schronisko w Dolinie Pięciu Stawów (1671 m) Tablica S. Bronikowskiego (1740 m) |
25' | |
Tablica S. Bronikowskiego (1740 m) Szpiglasowa Przełęcz (2110 m) |
1h 40' | |
Szpiglasowa Przełęcz (2110 m) Dolina za Mnichem (1785 m) Morskie Oko (1395 m) |
1h 40' |
Trasa pomiędzy tymi schroniskami niezwykle popularna i przyjemna. Stosunkowo łatwa do przejścia latem, jednakże zimą może okazać się nadzwyczaj niebezpieczna z powodu dużego prawdopodobieństwa zejścia lawiny, a także oblodzenia skał.
Schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (1671 m) - Tablica S. Bronikowskiego (1740 m) | 25' |
Po wyjściu ze schroniska w Dolinie Pięciu Stawów Polskich idziemy niebieskim szlakiem, podziwiając Wielki Staw Polski (z lewej) i masyw Koziego Wierchu (z prawej), co trwa nie dłużej niż 10 minut, dalej mijamy mostek nad Siklawą i 15 minut później jesteśmy na skrzyżowaniu przy tabliczce upamietniającej tragiczną śmierć podczas wspinaczki Stanisława Bronikowskiego. Zobaczymy też drogowskaz na Szpiglasową Przełęcz (skręt w lewo; żółty szlak). Ochoczo kierujemy się w stronę naszego upragnionego celu.
Warto wiedzieć, że w tym rejonie Tatr często (szczególnie latem) można spotkać świstaki. Wędrując pod górę, warto czasem spojrzeć w kierunku Wielkiego Stawu lub Orlej Perci. Szlak jest zbudowany z dużych, scalonych ze sobą kamieni, które dość wyraźnie odróżniają się od leżących nieopodal, więc raczej trudno się zgubić.
Tablica S. Bronikowskiego (1740 m) - Szpiglasowa Przełęcz (2110 m) | 1h 40' |
Idziemy teraz po płaskim terenie, prowadzi nas wygodny chodnik. Mijamy również strumyk, który latem może okazać się dość szeroki. Warto wiedzieć, że w tym rejonie Tatr często (szczególnie latem). Wędrując pod górę, warto czasem spojrzeć w kierunku Wielkiego Stawu lub Orlej Perci. Szlak jest zbudowany z dużych, scalonych ze sobą kamieni. Po dosyć męczącym podejściu idziemy przez chwilę płasko. Dalej zaczynamy kolejne podejście, tym razem szlak prowadzi nas zakosami po kamiennych stopniach. Dostrzegamy początek łańcuchów.
Pierwsze metry przy owych sztucznych ułatwieniach wymagają ostrożności, ponieważ jest wąsko. Trawersujemy skalny żleb, który po chwili zakręca w lewo, a następnie pnie się w górę.
Teraz już bezpieczniej, ale cały czas trzymając łańcuch w dłoni nabieramy wysokości. Szlak delikatnie zakręca i prowadzi po spadzistych płytach (jest tutaj sporo wcięć na nogi). Po kilkunastu metrach dochodzimy pod skalną ścianę. Latem na szlaku tworzą się sporę zatory, więc nie ma zbytnio czasu i miejsca na odpoczynek.
Przed nami ostatni fragment wejścia na przełęcz. Musimy ponownie się skoncentrować i wspiąć po skalnych progach na wąską półkę. Szlak z niej mocno zakręca w lewo (spora ekspozycja) i wyprowadza nas na wygodną ścieżkę. Teraz już bezpiecznie i bezproblemowo podążamy w górę. Jeszcze jeden zakręt i wychodzimy na Szpiglasową Przełęcz, z której mamy wspaniałe widoki! Znakomita panorama całej Orlej Perci. Względnie sporo miejsca na odpoczynek dla wielu ludzi.
Szpiglasowa Przełęcz (2110 m) - Dolina za Mnichem (1785 m) - Morskie Oko (1395 m) | 1h 40' |
Ze Szpiglasowej Przełęczy znakomita panorama całej Orlej Perci, a w przeciwnym kierunku również Rysów. Względnie sporo miejsca na odpoczynek dla wielu ludzi. Zejście z przełęczy absolutnie banalne. Należy tylko w miarę ostrożnie stąpać, aby się nie poślizgnąć lub nie zrzucić kamienia. Perć na tym etapie jest kręta. W końcu mijamy Miedziane Kotły i wkraczamy do Doliny za Mnichem, po czym stajemy na skrzyżowaniu - w prawo odchodzi czerwony szlak na Wrota Chałubińskiego, my jednak schodzimy w kierunku Morskiego Oka.
W pewnym momencie skręcamy zgodnie z Ceprostradą w prawo. Aktualnie przechodzimy przez Płaśń pod Mnichem. Następnie trawers odbija mocno w lewo. Wspaniale teraz prezentują się potężne: Mięguszowieckie Szczyty i Cubryna. Niebawem przybliżamy się do lustra Morskiego Oka i wchodzimy do niewielkiego lasu. Po chwili lekkiego dreptania w gąszczu karłowatych drzew wychodzimy tuż przy interesującym nas schronisku.
Nad Morskie Oko radzi się wybrać możliwie wcześnie rano, gdyż później to magiczne miejsce przeżywa prawdziwe oblężenie, nie tylko w porze letniej. Oprócz wcześniej wspomnianych znad stawu szlaki na Czarny Staw pod Rysami, Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem, Rysy i do Doliny Pięciu Stawów Polskich przez Świstową Czubę.